Het is warm onder de dekens. De kamer ruikt naar sigarettenrook, whisky en geil. De ijle stem van Thom Yorke beroert mijn oren en zingt me langzaam wakker. Loom open ik mijn ogen en word ik me bewust van een zware arm die over mijn buik en zij rust. Een stekelig drie-dagen-baardje kriebelt in mijn nek, een klamme hand aait me teder over mijn rug. Ik slik mijn vieze ochtend-kegel weg en draai me zachtjes om. Daar ligt hij. Mijn prins op het witte paard. Eindelijk.
Het adembenemende monster lacht me vriendelijk toe, waarna ik direct wegzink in zijn zwarte, smizende ogen. Met veel moeite krijg ik een schorre ‘hoi’ uit mijn strot geknepen. Eindeloos heb ik op dit moment gewacht; hopend, huilend, smachtend. Want ik wist direct dat hij de mijne zou worden, die eerste keer dat ik tegenover hem zat in de trein. Hoewel we die dag niets tegen elkaar zeiden, kreeg ik zijn perfecte gezicht maar niet uit mijn hoofd. Lange tijd kon ik slechts dromen over deze wulpse adonis, totdat ik hem plots ‘tegenkwam’ op een nichterige datingsite. Ik stuurde hem een prikkelend bericht en de rest geschiedde. Nu ligt hij naast mij, voor altijd de mijne.
Ik streel zijn woeste, krullende borsthaar en geef hem een gepassioneerde zoen. Ik wil het uitschreeuwen van blijdschap: niet meer alleen! Maar mijn tegenspeler geeft mij de kans niet, het is tijd voor wat ochtendactie. Friemelend en frunnikend verdwijnen we hitsig onder de dekens. Daar groeit onze liefde met iedere seconde, evenals enkele andere lichaamsdelen. Tegen elkaar, op elkaar, in elkaar. Zweet, zwoel, zaad. En ten langen leste begrijp ik het: dit is de leven.
Het is koud onder de dekens. De kamer ruikt naar sigarettenrook en whisky. Thom Yorke krijst in mijn oren en ik schrik wakker. Waar is ‘ie!? Ontzet draai ik me om; er ligt niemand. Wel ontdek ik mijn ronkende laptop. Ik klap hem open en voel een koude paniek opborrelen. De datingsite staat nog open en toont me een profiel dat sterk doet denken aan mijn sensuele droomprins. Ze zijn dus echt bedrog, die dromen. Het is ‘n nachtmerrie.
Ik scroll naar beneden en word misselijk. De gemiddelde leeftijd hier is 40+ en blijkbaar heeft ìedere homo een ontzettend grote lul. Daar plaatsen ze ook maar wat graag foto’s van. Het liefst inclusief een zichtbaar kwakje geil op hun behaarde buiken. De moed zakt me in de schoenen. Aanschouw ik hier een glimp van mijn onafwendbare toekomst? Geen romantiek, slechts anonieme seks met vieze opa’s? Ik vrees met grote vrezen. Want echt, het lichaam wil soms ook wat.